ตรีภูมิ

N. three worlds (heaven, earth and hell), three forms of existence (sensual, corporal and formless)

Def: [ ภพทั้ง 3 คือ กามภพ รูปภพ อรูปภพ ตามไสยศาสตร์ว่าได้แก่ สวรรค์ มนุษยโลก บาดาล]

Syn: [ตรีภพ, ไตรภพ, ตรีโลก]

Sample: [ ผู้ใดได้แก้วศักดิ์สิทธิ์นี้ไปจะมีอำนาจในตรีภูมิคือ โลกสวรรค์ โลกมนุษย์ โลกบาดาล]